در بارهٔ سنگ‌تراشی هخامنشی گفته شده که "ابتکار در آن کمتر و تقلید در آن بیشتر است " و «شکی نیست که ایرانیان از یونانی‌ها و مصری‌ها و آشوری‌ها برای ساختمان ابنیه خود تقلید کرده‌اند» البته در جایی هرتسفلد گفته «نقوش تخت جمشید نه از حیث تصور موضوعات و نه از لحاظ اصل کلی تزیینات و ترتیب صفوف ممتد که استحکام و مهارت کامل صنعت معماری از آن هویداست نه از لحاظ دقائق و تفاصیل جزئیات و شکوه دوره رسمی که از آن پیداست ابداً شباهتی به آثار یونانی ندارد» مسلماً تمدن‌ها به جهت همجواری تأثیراتی بر یکدیگر می‌گذارند، ایران و بین‌النهرین نیز از این امر مستثنی نبوده اما این مطلب که پیکر تراشی هخامنشی را کاملاً وام دار یونانیان و آشوریان بدانیم نمی‌تواند درست باشد، با مطالعه همین نقوش می‌توان پی به این مسئله برد که ساخت چنین نقوش برجسته ای که در دورهٔ خود بی نظیر بوده به حتم هماهنگ با اندیشهٔ سازندگان خود بوده‌است. تفاوت‌های زیادی بین هنر هخامنشی و آشوری دیده می‌شود که بی ارتباط با خلاقیت هنرمند هخامنشی نیست. هنرمندان ایرانی «تکنیک‌های مهارتی بیشتری از مصریان و آشوریان دارند» «آنچه در این جا کاملاً ایرانی است سبک هنری و وحدتی است که از نظر زیبایی به این نقوش داده شده‌است»
و همچنین محصولات برنزی به دلیل ثابت بودن رنگ در طی سالها وهمچنین بالا بودن استحکام و دوام آن ومقاومت در برابر سایش و فرسایش ,نه تنها  با گذشت زمان از ارزش آن کاسته نمی شود بلکه روز به روز بر قیمت آن افزوده می شود.در واقع نوعی سرمایه گذاری محسوب می شود.